الف
) نمی از یم
(قطره ای از دریای فضایل
پیامبر اعظم«ص»)
اشاره :
شخصیت
و خصال و صفات حضرت ختمی
مرتبت، پیامبر گرامی
اسلام(ص) را از وجوه
گوناگون می توان مورد
مطالعه و بررسی قرار داد؛
گاه از منظر خصال و صفات
ظاهری و ویژگی هایی که آن
حضرت به عنوان یک انسان
معمولی از آنها برخوردار
بود و گاه از منظر جایگاه
و شأنی که آن بزرگوار در
عالم هستی برخوردار است.
که از منظر اول می توان
به جنبه «مُلکی» پیامبر
خاتم(ص) و از منظر دوم می
توان به جنبه «ملکوتی» آن
حضرت تعبیر کرد.
با
بیان روایتی، گوشه ای از
جنبه ملکوتی پیامبر
اعظم(ص) را از نظر می
گذرانیم :
در
کتاب عیون اخبارالرضا(ع)
از اباصلت هروی از حضرت
رضا(ع) و آن حضرت از
پدرانش از
امیرالمؤمنین(ع) نقل کرده
اند که رسول خدا(ص)
فرمودند:
« خداوند برتر از من کسی
را نیافریده، و گرامی تر
از من نزد او کسی نیست.»
امیرالمؤمنین(ع)
فرمود: عرض کردم یا رسول
الله، شما برتر هستید یا
جبرئیل؟!
فرمود:
« ای علی، خداوند تبارک و
تعالی پیامبران مرسل را
بر فرشتگان مقرب خود،
برتری داده است و مرا بر
تمام پیغمبران و رسولان
برتری داده و بعد از من
فضل و برتری برای تو و
امامان بعد از تواست و
همانا فرشتگان خدمتگزار
ما و دوستان ما هستند.
ای
علی، فرشتگانی که عرش با
عظمت الهی را بر دوش
گرفته اند و انها که
اطراف عرشند به حمد و
ستایش پروردگار او را
تسبیح می کنند و برای
آنها که ایمان به ولایت
ما اهل بیت آورده اند از
خدا آمرزش می طلبند.
ای
علی، اگر ما نبودیم، خدا
آدم و حوا، بهشت و دوزخ،
آسمان و زمین را نمی
آفرید. چگونه ما برتر از
فرشتگان نباشیم در حالی
که نسبت به معرفت
پروردگار و تسبیح و تهلیل
و تقدیس او از آنها پیشی
گرفتیم؛ زیرا نخستین چیزی
که خداوند آفرید، ارواح
ما بود، ما را به توحید و
ستایش خود گویا نمود، سپس
فرشتگان را آفرید، آنها
وقتی ارواح ما را نور
یگانه ای مشاهده کردند،
امر ما را بزرگ شمردند.
ما تسبیح حق تعالی کردیم
تا بدانند که ما خلقی
هستیم که آفریده شده ایم
و او منزه از صفات ماست.
به تسبیح ما، فرشتگان
تسبیح گفتند و او را صفات
ما پاک و منزه دانستند.
و
وقتی عظمت شأن ما را
مشاهده کردند حق تعالی را
تهلیل کردیم تا فرشتگان
بدانند خدایی جز خدای بی
همتا نیست و ما بندگان او
هستیم و خدایی نیستیم که
همراه با او بعد از او
عبادت ما واجب باشد. پس
فرشتگان «لا اله الا
الله» گفتند، و وقتی
بزرگی محل و موقعیت ما را
مشاهده کردند، تکبیر
گفتیم تا فرشتگان بدانند
خداوند بزرگتر از آن است
که کسی جز به سبب او به
شأن و مقام بزرگی برسد.
و
وقتی عزت و قوت ما را
مشاهده کردند گفتیم: «لا
حول و لا قوه الا بالله»
تا اینکه فرشتگان بدانند
هیچ نیرو و قدرتی جز به
سبب خداوند نیست. و وقتی
نعمتی را که خدا به ما
داده و وجوب اطاعت ما را
مشاهده کردند، گفتیم:
«الحمدالله»، تا فرشتگان
بدانند حمد و ستایش به
خاطر نعمت ها سزاوار
پروردگار متعال است، آنها
هم گفتند: «الحمدالله».
پس
فرشتگان به سبب ما به
شناخت توحید، تسبیح،
تهلیل، تحمید و تمجید
خداوند هدایت شدند.
سپس
خداوند تبارک و تعالی آدم
را آفرید و ما را در صلب
او به ودیعه نهاد و آنگاه
فرشتگان خود را دستور داد
تا او را به خاطر تعظیم و
بزرگداشت ما که در صلب او
بودیم سجده کنند. پس سجود
آنها برای خداوند به خاطر
عبادت و پرستش و برای آدم
به خاطر اطاعت پروردگار و
احترام به او بود؛ زیرا
ما در صلب او بودیم، پس
چگونه ما برتر از فرشتگان
نباشیم در حالی که همه
آنها به آدم سجده1
کردند.2
1.
علامه مجلسی تحقیقی
درباره این سجود نموده و
آنرا توضیح داده است.
ر.ک: بحارالانوار، ج 11،
ص140.
2.عیون
اخبارالرضا(ع)، صدوق، ج1،
ص204؛ کمال
الدین،ج1،ص254؛ علل
الشرایع،ج1،ص5 و...
ب
) پیامبر گرامی اسلام (ص)
می فرمایند:
1.
حسد کارهای نیک را می
خورد؛ چونان که آتش هیزم
را می خورد و صدقه شعله
گناه را خاموش می کند؛
چونان که آب شعله آتش را
فرو می نشاند.
2.
نیکو کردار باش و از زشتی
دوری گزین و بنگر که می
خواهی مردم درباره ات چه
بگویند، همان گونه باش، و
دوست می داری چه درباره
ات نگویند، آنگونه نباش.
3.
این دلها به سان آهن
زنگار می گیرند. پرسیدند:
« صیقل آن چیست؟» فرمود :
«یاد خدا و قرائت قرآن»
4.
در دنیا همچون میهمان
باشید و مسجدها را همچون
خانه خود بدانید و دلها
را به نرمی خوی دهید و
اندیشه و گریه بسیار
کنید. مبادا هوسها از
راهتان به در کند. خانه
ها می سازید که در آن نمی
مانید و چیزها فراهم می
کنید که از آن نمی خورید
و آرزوها دارید که به آن
نمی رسید.
5.
خداوند سه چیز را از
فضیلتهای والای اخلاقی می
شمارد: آن که از ستم
درگذری و کسی را که نمی
بخشد از بخشش خود بهره
مند کنی و با آن کس که از
تو می بُرد، پیوند گیری.
احادیث از کتاب شریف نهج
الفصاحه انتخاب شده اند. |