|
سر
چه باشد که بپای تو گذارم آن را
جان چه قابل که تو از من بپذیری جان را
عـشـق و عـقـل و دل و دیـنـم هـمـه
فـرمـان دادنـد
کـه بـه ایـمـای تــو از کـف بـدهـم
ایـمـان را
دیـــــــده آن روز شــــود قــــابــــل
دیـــــدار رخــت
کـه ز خــونــاب جـگــر سـرخ کنـد
دامــان را
عمر بگذشت و قدم گشت خم و شانه شکست
چــنــد بــایــد بـکـشـم بــار غـم
هـجـران را
کــو بــکــوتــر شــدم از بــاد بــه
صـحـرای غـمت
چــه شـود دسـت بـگـیـری من سرگردان را
بــا گــل روی تــو کـس رو نـکنـد سـوی
بهشت
بـــگـــشـــا رخ کـــه بـبـنـدنـد در
رضـــوان را
آن چــنــان بــی تــو زنــم نـاله در
این فصل بهار
کــه بــه آتــش بــکشم باغ گل و بستان
را
یـــــوسـف مـصــر ولایــــت چــه شــود
بــار دگر
بــــوی پــیـــراهــن تــو زنــده کنـد
کنعان را
ای مسـیـحـــای حـیـــات بـشـریـــت
بـشتــاب
کـــه بـبـخـشی بـوجـود بــشـریــت
جــانــرا
تــو ز گـمـگـشــتــه ســـادات خبر داری
و بس
چــه شــود آیـی و بــر مــا بـنـمــایـی
آن را
«میثم» از سلسله فتنه وهابیت
یـوسف فـطمه آزاد کند قرآن را *
* نخل میثم ... غلامرضا سازگار(میثم)
|
